اتهام محمد لیلو، دوست پسر سابق الناز حاج تعمیری از آدم ربایی به قتل درجه یک تبدیل شده. الناز حاجی تعمیری نزدیک به دو سال پیش در خانه‌ای در واساگا بیچ ناپدید شد و پس از ۲۲ ماه تحقیقات پلیس، هنوز پیدا نشده است. پلیس ۱۰۰ هزار دلار جایزه برای هر اطلاعاتی که منجر به پیدا شدن الناز شود تعیین کرده. تحقیقات هنوز نتوانسته است که مرگ او را تایید کند، ولی با این حال پارتنر سابق، هم اکنون متهم به قتل اوست. محمد لیلو قبلا به آزار و اذیت الناز حاج تعمیری متهم بود، هم در مورد حمله فیزیکی که قبل از ربایش اتفاق افتاده بود و هم ناپدید شدن الناز. بعدا اتهامش به ربایش ارتقا یافت و الان هم به قتل درجه اول. افراد دیگری هم در این پرونده دستگیر شده‌اند و مورد پیگرد قرار گرفته اند. البته اتهام به معنی محکوم شدن نیست. ولی معمولا به این معناست که دادستان‌ها دلایل کافی برای پشتیبانی از این اتهام‌شان دارند. جزییاتی از شواهد و گفتگوهای دادگاه منتشر نشده است. دادگاه بعدی پارتنر سابق الناز حاج تعمیری در روز ۱۵ دسامبر برگزار می‌شود.

دولت آنتاریو در نظر دارد از دسامبر امسال، درخواست تجربه کار کانادایی را برای بیش از ۳۰ حرفه مختلف در این استان ممنوع کند. در صورت تصویب، آنتاریو اولین استان کانادا خواهد بود که این قانون در آن اجرا می‌شود. 

ممنوعیت درخواست تجربه کار کانادایی به مهاجران آموزش دیده بین المللی کمک می‌کند تا در زمینه‌هایی که در آن تحصیل کرده‌اند کار کنند. 

در حال حاضر، کارفرمایان می توانند در آگهی شغلی خود به داشتن تجربه کار کانادایی اشاره کنند، این مسئله باعث می شود تا طیف وسعی از مهاجران نتوانند برای موقعیت های شغلی مرتبط با تحصیل و مهارتشان، درخواست دهند.

در قانون جدید، الزام داشتن تجربه کار کانادایی برداشته می شود. بدین ترتیب وضعیت بازار کار برای مهاجرانی که تجربه کار در کانادا را ندارند، بهتر می شود.

لیست ۳۰ حرفه ای که قرار است درخواست تجربه کار کانادایی در استخدام، برای آنها ممنوع شود، قبلا در خبرها آمده اما هنوز دقیق اعلام نشده ولی احتمالا شامل حسابداران، معماران، مهندسان، برق‌کاران و لوله‌کش‌های آموزش دیده خارجی می‌شود. اگر لیست دقیقی اعلام شود مجددا اطلاع رسانی خواهیم کرد.

آنتاریو سالانه بیش از هر استان دیگری از مهاجران استقبال می‌کند. تحقیقات نشان داده است که کمک به تازه واردان آموزش دیده بین المللی برای کار در حرفه‌هایی که برای آن‌ها تحصیل کرده اند، می‌تواند تولید ناخالص داخلی استان را تا ۱۰۰ میلیارد دلار طی پنج سال افزایش دهد. 

اوایل سال جاری، نهاد Professional Engineers Ontario اولین ارگانی بود که تجربه کار کانادایی را از معیارهای خود حذف کرد. این کار به طور بالقوه به هزاران متخصص واجد شرایط در یافتن شغل کمک می‌کند.

شهرداری تورنتو دیروز چهارشنبه (۸ نوامبر)، طرح جدیدی را برای حل مشکلات مسکن، معرفی کرد.

بر اساس این طرح قرار است تا سال ۲۰۳۰، حدود ۶۵ هزار واحد مسکونی اجاره‌ای ساخته شود. این طرح در حالی تصویب شده که تورنتو با کمبود بودجه دست و پنجه نرم می‌کند و مشخص نیست هزینه اجرای این طرح قرار است چگونه تامین شود. 

شهردار تورنتو، اولیویا چاو، می‌گوید که ساخت مسکن برای مردم ارزان‌تر از اسکان آن‌ها در شلترهاست. 

به گفته شهردار، قرار است در این طرح ۳۱ میلیارد دلاری، قفل زمین‌های عمومی برای ساخت مسکن مقرون به صرفه باز شود و شهرداری به عنوان یک سازمان دولتی در کنار دیگر سازمان‌ها و بخش خصوصی، ساخت و ساز کند. 

بدیهی است که برای اجرای چنین طرحی، تورنتو به کمک دولت‌های فدرال و استانی نیاز دارد. تخمین زده شده برای تکمیل این طرح، دولت فدرال و دولت استانی آنتاریو باید سالانه تا ۸۰۰ میلیون دلار به تورنتو کمک کنند.

موضوعی که به نظر می رسد این است که فرض کنیم این ۶۵ هزار واحد مسکونی در تورنتو ساخته شود و سر وقت هم آماده شود. تا ۲۰۳۰ طبق برنامه های مهاجرتی کانادا چند نفر به کشور وارد می شوند؟ آیا مجموع ساخت و ساز های خصوصی و پروژه های این چنینی واقعا جوابگوی خیل عظیم تازه واردان خواهد بود؟

افزایش جرائم نفرت محور در کانادا، باعث شده تا نخست وزیر واکنش نشان دهد. 

جاستین ترودو افزایش نفرت در کانادا را «غیرقابل قبول» دانسته و از مردم کانادا خواسته تا به یاد داشته باشند که آن‌ها اینگونه نیستند. 

ترودو امروز (۸ نوامبر) در بخشی از سخنان خود گفته: 

ما در حال حاضر شاهد افزایش یهودی ستیزی هستیم که وحشتناک است. پرتاب کوکتل مولوتوف به کنیسه ها، تهدیدهای وحشتناک به خشونت، هدف قرار دادن مشاغل یهودی، هدف قرار دادن مهدکودک‌های یهودی، این باید متوقف شود. این چیزها در کانادا قابل قبول نیست. 

همچنین او تاکید کرده اسلام هراسی در کانادا و در سراسر جهان غیرقابل قبول است. ارتکاب هر گونه رفتار متعصبانه و نفرت محور علیه مسلمانان، علیه فلسطینی‌ها و علیه هر کسی که پرچم فلسطین را به اهتزاز در می‌آورد، قابل قبول نیست. 

پس از گذشت حدود یک ماه از جنگ حماس و اسرائیل، امروز نخست وزیر تحت فشار گروه های طرفدار فلسطین و احزاب کانادایی که خواستار آتش بس فوری هستند، مجددا درخواست کانادا برای «توقف بشردوستانه» جنگ را اعلام کرد.

گزارش جدید انجمن سرطان کانادا (CCS) نشان می‌دهد مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در سال‌های اخیر کاهش چشمگیری داشته. سرطان ریه، شایع‌ترین و کشنده‌ترین شکل سرطان در کاناداست. 

بر اساس این گزارش، میزان مرگ و میر ناشی از سرطان ریه از سال ۲۰۱۴ تاکنون در مردان، سالانه ۴٫۳ درصد کاهش یافته و از سال ۲۰۱۶ تا الان سالانه ۴٫۱ درصد در زنان کمتر شده. 

این «بزرگترین کاهش سالانه نرخ مرگ و میر برای هر نوع سرطان» و سریع‌ترین کاهش نرخ مرگ و میر سرطان ریه ” در کاناداست. 

به گفته محققان، این خبر بسیار خوبی برای افراد مبتلا به سرطان – مخصوصا افراد مبتلا به سرطان ریه – است و آن‌ها را نسبت به آینده امیدوارتر می‌کند. 

انتظار می‌رود امسال میزان مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در مردان، کمتر از نصف میزان مرگ و میر در سال ۱۹۸۸ باشد (اوج مرگ و میر سرطان ریه در مردان در کانادا). 

همچنین پیش بینی شده میزان مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در زنان هم امسال ۲۴ درصد کمتر از اوج آن در سال ۲۰۰۶ باشد. 

متاسفانه، از آنجایی که سرطان ریه کشنده‌ترین سرطان در کاناداست، احتمالا امسال حدود ۲۱ هزار نفر در اثر این بیماری، جان خود را از دست می دهند.

یکی از علل اصلی ابتلا به سرطان ریه، مصرف دخانیات – مخصوصا سیگار- است. حدود ۷۲ درصد از موارد ابتلا به این نوع سرطان در کانادا، به دلیل استعمال دخانیات بوده. 

یکی از دلایل کاهش قابل توجه مرگ و میر ناشی از سرطان ریه را می‌توان تلاش‌های کانادا برای کاهش مصرف دخانیات اعلام کرد. 

کانادا یکی از قوی‌ترین قوانین را برای صنعت تنباکو دارد (در مقایسه با سایر کشورهای جهان) و در تلاش است تا سال ۲۰۳۵ میزان مصرف دخانیات را به کمتر از ۵ درصد برساند. 

طبق اطلاعات اداره آمار کانادا، در سال ۱۹۶۵، نیمی از بزرگسالان کانادایی، تنباکو مصرف می‌کردند، اما در سال ۲۰۲۱، تنها ۱۱٫۸ درصد از مردم کانادا (۱۲ سال به بالا)، تنباکو مصرف می‌کردند. 

از جمله اقدامات دولت کانادا برای کاهش مصرف دخانیات، می‌توان به درج عبارت‌های هشدار دهنده روی هر نخ سیگار اشاره کرد. این ایده از آگست امسال اجرایی شده.

چندین شرکت در سراسر کانادا، یک سال به صورت آزمایشی طرح «هفته کاری چهار روزه» را اجرا کردند. نتایج نشان می‌دهد که این طرح موفق عمل کرده. 

طبق گزارش جدید دانشگاه یورک، ۳۰ شرکت (در مجموع حدود ۳۵۰۰ کارمند) این طرح را به شیوه‌های مختلفی اجرا کرده و نتایج خوبی از آن گرفته اند.

بعضی از شرکت‌ها به جای ۴۰ ساعت کار در هفته، همان شرح وظایف و مسئولیت‌ها را در ۳۲ ساعت انجام داده‌اند. برخی دیگر تلاش کرده‌اند تا همان ۴۰ ساعت کار را در چهار روز انجام دهند، یعنی ساعت کاری روزانه را افزایش دادند. 

نتایج این طرح در هر دو حالت، امیدوارکننده بوده. حدود ۹۰ درصد بیزینس‌ها گفتند که بهره وری در شرکت آن‌ها ثابت مانده یا حتی افزایش یافته. ۸۶ درصد هم خاطر نشان کردند که جذب و حفظ نیروهای با استعداد از طریق این برنامه زمانی، آسان‌تر است.

حدود ۹۶ درصد گفتند که محل کارشان پس از این تغییر شادتر و سالم‌تر شده و ۹۳ درصد هم قصد دارند که طرح هفته کاری چهار روزه را ادامه دهند. 

به طور کلی این تحقیق نشان می‌دهد که برنامه‌های کاری فشرده اغلب بهره‌وری و بازدهی اقتصادی بهتری دارند. 

نظر شما در رابطه با طرح «هفته کاری چهار روزه» چیست؟