ساعت رسمی کانادا همین آخر هفته، یکشنبه ۱۲ مارچ ۲۰۲۳، یک ساعت جلو کشیده خواهد شد.

بنابراین رفته رفته هر چقدر به تابستان نزدیک می‌شویم، روزها طولانی‌تر و شب‌ها کوتاه‌تر خواهند شد.

لازم به ذکر است که در تاریخ ۶ نوامبر هم ساعت رسمی، یک ساعت عقب کشیده می‌شود.

بر اساس گزارش نیویورک تایمز، ایده جلو کشیدن ساعت اولین بار اواخر قرن ۱۹ میلادی مطرح شد و دقیقا مشخص نیست که هدف از این کار چه بوده. اما این ایده احتمالا به خاطر انقلاب صنعتی و طولانی‌تر شدن روز و بیشتر کار کردن مطرح شده.

از دیگر دلایل جلو کشیدن ساعت، استفاده بیشتر از روشنایی روز و صرفه جویی در مصرف انرژی اعلام شده.

یوکان، ساسکاچوان و بعضی مناطق بریتیش کلمبیا در کانادا از این قانون پیروی نمی کنند و در طول سال ساعت رسمی در این مناطق جلو یا عقب کشیده نمی شود.

نوامبر سال ۲۰۲۰ هم قانونی در آنتاریو تصویب شد که تغییر ساعت رسمی در این استان لغو شود. این قانون حتی موافقت سلطنتی (royal assent) را هم به همراه دارد و آماده اجرا است. اما شرط اجرای این قانون، همراهی کبک و نیویورک است.

یعنی اگر کبک و نیویورک هم تصمیم بگیرند که ساعت رسمی را ثابت نگه دارند، آنتاریو هم از آن ها پیروی خواهد کرد.

در این راستا نخست وزیر کبک هم اعلام کرده که تا وقتی مناطق و استان‌های اطراف کبک به قانون تغییر ساعت پایبند باشند، دولت او این قانون را لغو نخواهد کرد.

مخالفان تغییر ساعت معتقدند که این کار تاثیر چندانی در کاهش مصرف انرژی ندارد و حتی سلامت افراد را هم تحت تاثیر قرار می دهد.

بانک مرکزی کانادا صبح امروز چهارشنبه ۸ مارچ اعلام کرد که بالاخره سیاست افزایش نرخ بهره را متوقف می کند و تصمیم دارد برای مدتی، نرخ بهره پایه (key interest rate) را روی ۴٫۵ درصد ثابت نگه دارد.

بانک مرکزی کانادا از مارچ پارسال سیاست افزایش نرخ بهره را در پیش گرفت تا تورم بی سابقه کشور را کنترل کند.

در مارچ ۲۰۲۲ نرخ بهره ۰٫۵ درصد بود و پس از آن کانادا هشت بار اقدام به افزایش این نرخ کرد تا به رقم ۴٫۵ درصد فعلی رسید.

هدف مسئولان این است که نرخ تورم کانادا به رقم ۲ درصد کاهش پیدا کند. در ماه ژانویه، نرخ تورم سالانه ۵٫۹ درصد بود. تورم ماه قبل از آن هم ۶٫۳ درصد.

طبق پیش بینی ها، احتمالا تورم تا پایان سال جاری به ۲٫۹ درصد کاهش خواهد یافت.

سیاست افزایش نرخ بهره در ماه های گذشته، در آرام کردن بازار مسکن تاثیرگذار بوده و باعث کاهش قیمت مسکن شده. اما این موضوع بسیاری از کسانی را که مورگج با سود متغیر دریافت کرده بودند، تحت فشار قرار داده.

بخش اعظمی از مردم در کانادا معتقدند که mortgage fraud در این کشور رایج است و عده زیادی برای آن که بتوانند مورگج دریافت کنند، در مورد میزان درآمد خود دروغ می گویند. این موضوع را نتایج نظرسنجی جدید Leger نشان می‌دهد.

به طور کلی کلاهبرداری مورگج یا همان mortgage fraud اشکال مختلفی دارد. جعل میزان درآمد، دروغ گفتن درباره پاره وقت یا تمام وقت بودن شغل و ارائه منبع اشتباه برای پرداخت پیش پرداخت از جمله آن ها هستند.

به نظر حدود ۵۹ درصد از شرکت کنندگان، کلاهبرداری مورگج در کانادا موضوع رایجی است.

طبق نتایج این نظرسنجی، از حدود ۱۵۰۰ شرکت کننده، تقریبا ۷۰ درصد معتقدند که کلاهبرداری مورگج و ارائه مدارک دروغین برای دریافت مورگج، کار درستی نیست.

به طور کلی کلاهبرداری مورگج در سال‌های اخیر در کانادا رو به افزایش بوده. بررسی‌های Equifax نشان می‌دهد از سال ۲۰۱۳ تا الان، تعداد پرونده‌های mortgage fraud حدود ۵۲ درصد رشد داشته.

البته mortgage fraud در کانادا جرم محسوب می شود و اگر کسی به ارتکاب این جرم محکوم شود، ممکن است تا ۱۴ سال حکم زندان بگیرد و مجبور به پرداخت جریمه شود.

چندی پیش دولت داگ فورد اعلام کرد که برای کاهش مدت زمان انتظار بیماران و ارتقا خدمت‌رسانی به ساکنان آنتاریو، قرار است انجام یک سری از خدمات درمانی (مثل جراحی‌های تحت پوشش OHIP) به کلینیک‌های خصوصی محول شود.

حالا حامیان سلامت آنتاریو می‌گویند که حاضرند هر کاری انجام دهند تا این اتفاق نیفتد. چون این طرح باعث می‌شود تا در آینده خدمات درمانی بیشتری توسط بخش خصوصی انجام شود و این درست نیست.

به عقیده این گروه، تصمیم داگ فورد برای خصوصی‌سازی درمان، یک تصمیم سیاسی است و ضرورتی برای انجام آن وجود ندارد.

آن‌ها با ارائه مستنداتی اعلام کرده‌اند که بسیاری از مردم وقتی به بخش خصوصی مراجعه کرده اند، مجبور شده اند به خاطر خدماتی که تحت پوشش بیمه درمانی استان است (مثل عمل آب مروارید و انجام MRI)، پول پرداخت کنند. در صورتی که این خدمات باید به صورت رایگان انجام شوند.

حتی در بعضی مواقع به بیماران گفته‌ شده که اگر می‌خواهند درمان آن ها تحت پوشش بیمه انجام شود، باید مدت زمان بیشتری منتظر بمانند.

حامیان سلامت آنتاریو معتقدند که قانون بهداشت کانادا و رایگان بودن یک سری از خدمات درمانی، دقیقا برای این است که مردم مجبور به پرداخت هزینه نباشند. اما حالا مردم برای آن که کارشان زودتر راه بیفتد، مجبورند پول پرداخت کنند.

البته دولت آنتاریو به صراحت اعلام کرده که بیماران در کلینیک‌های خصوصی، برای انجام درمان‌هایی که تحت پوشش بیمه است، مجبور به پرداخت هزینه نیستند.

همچنین، کلینیک‌ها باید اطلاعات خدمات درمانی که تحت پوشش بیمه نیستند را به دولت ارائه دهند. این اطلاعات شامل هزینه درمان و نسخه‌های تجویز شده است.

اما به نظر منتقدان، اقدامات نظارتی اعلام شده کافی نیستند. به عقیده آن‌ها کلینیک‌های خصوصی یا باید فقط خدمات درمانی تحت پوشش بیمه را ارائه دهند یا فقط خدمات درمانی که تحت پوشش نیستند.

داگ فورد در آخرین مصاحبه خود – که با حضور ترودو انجام شد – دوباره تاکید کرده که خدمات کلینیک‌های خصوصی از طریق OHIP پرداخت خواهد شد و بیماران هیچ هزینه‌ای پرداخت نخواهند کرد.

او عقیده دارد که وقت آن رسیده خارج از چارچوب و متفاوت فکر کنیم و جسورانه عمل کنیم.

نتایج یک نظرسنجی که اخیرا منتشر شده نشان می‌دهد که تقریباً یک سوم کانادایی‌ها (۳۲٫۱ درصد) چمدان خود را هنگام پرواز گم کرده‌اند.

همچنین از بین کسانی که چمدانشان گم شده، حدود ۷ درصد دیگر وسایل خود را پیدا نکرده اند.

این تحقیقات توسط Compare the Market Australia انجام شده و تجربه کانادایی ها، آمریکایی‌ها و استرالیایی‌ها را در این رابطه با هم مقایسه کرده.

بر این اساس، کانادایی‌ها بالاترین درصد گم کردن چمدان در پرواز را به خود اختصاص دادند و پس از آن‌ها آمریکایی‌ها (۲۷٫۶ درصد) و استرالیایی‌ها (۲۴٫۵ درصد) قرار گرفته اند.

در این نظرسنجی از حدود ۳ هزار شرکت کننده سوالاتی درباره تجربه گم کردن چمدان، مدت زمانی که چمدان گم شده و اینکه آیا مسافر توانسته از شرکت هواپیمایی غرامت بگیرد یا نه، پرسیده شده است.

طبق این نظرسنجی، تقریبا ۹۳ درصد کانادایی‌ها و استرالیایی و حدود ۹۰ درصد آمریکایی‌ها چمدانشان را پیدا کرده اند.

در رابطه با دریافت غرامت، اوضاع کانادایی‌ها از دو کشور دیگر بهتر است. تقریبا ۳۷ درصد شرکت کنندگان کانادایی گفته‌اند که بعد از گم شدن چمدان، از ایرلاین مربوطه غرامت دریافت کردند. آن‌ها به طور متوسط پس از ۱۸ روز حدود ۷۳۴ دلار به عنوان غرامت از ایرلاین گرفته اند.

در حالی که این عدد برای استرالیایی‌ها حدود ۲۵ درصد و برای آمریکایی‌ها حدود ۲۳ درصد اعلام شده است. به طور متوسط آمریکایی‌ها پس از ۲۶ روز حدود ۶۶۸ دلار و استرالیایی‌ها پس از ۲۸ روز حدود ۵۱۲ دلار غرامت دریافت کرده اند. (مبلغ‌ها معادل دلار آمریکا است).

بر اساس این نظرسنجی، ۶۳٫۵ درصد کانادایی‌ها گفته‌اند که چیزی از چمدان گم شده آن‌ها کم نشده. این عدد برای استرالیایی‌ها ۷۲ درصد و برای آمریکایی‌ها کمتر از ۶۹ درصد است.

از بین کانادایی‌هایی که چیزی از وسایلشان کم شده، ۱۱ درصد لباس، حدود ۹ درصد وسایل الکترونیکی، حدود ۸ درصد جواهر و ساعت، حدود ۷ درصد کیف، کیف پول و کوله پشتی و حدود ۴ درصد پاسپورت و کارت شناسایی خود را گم کرده اند.

آمریکایی‌ها هم بیشتر وسایل الکترونیکی و استرالیایی‌ها بیشتر لباس‌های خود را گم کرده اند.

کرایه سفر با سازمان حمل و نقل عمومی تورنتو (TTC) از ماه آینده افزایش خواهد یافت.

از سوم آپریل ۲۰۲۳، مسافران TTC باید ۱۰ سنت بیشتر برای کرایه پرداخت کنند و فرقی نمی‌کند که کرایه به صورت نقدی پرداخت می‌شود یا از طریق PRESTO. نرخ فعلی کرایه ۳٫۲۵ دلار است.

البته کرایه بعضی از مسافران، مثل سالمندان، کاربران Fair Pass و کسانی که دارای مجوز ماهانه و سالانه PRESTO هستند، تغییری نخواهد کرد و همان مقدار قبل را پرداخت می‌کنند.

سازمان حمل و نقل عمومی تورنتو برای جبران کسری بودجه خود تصمیم گرفته تا کرایه را گران کند.

بر اساس گزارش TTC، درآمد حاصل از افزایش کرایه صرف ارتقا و بهبود خدمت‌رسانی به مسافران خواهد شد.

اخیرا اگر به فروشگاه های Loblaws مراجعه کرده باشید، احتمالا با این موضوع رو به رو شده اید که از شما برای کمک به خیریه پول خواسته اند.

در روزهای گذشته این اقدام Loblaws باعث شده جنجال‌های زیادی در رسانه های اجتماعی راه بیفتد.

این جنجال ها پس از آن بالا گرفت که یکی از کاربران رسانه های اجتماعی، تصویری از یک پوستر در فروشگاه Loblaws را به اشتراک گذاشت.

روی این پوستر نوشته شده: «آیا می‌خواهید ۲ دلار به خیریه President’s Choice Children’s Charity برای کمک به تغذیه کودکان استان اهدا کنید؟»

به نظر این کاربر، Loblaws دارد از مشتریان خود پول بیشتری می‌گیرد و باید تا دیر نشده، دولت جلوی این کار را بگیرد.

یک کاربر در توییتر خود نوشته: وقتی به واسطه Loblaws یا هر شرکت دیگری به خیریه ها کمک مالی می‌کنیم، آن شرکت با جمع آوری کسر مالیات (tax deduction) سود می‌برد. پس بهتر است خودتان به خیریه مورد نظر کمک کنید و کسر مالیات را هم خودتان دریافت کنید.

یک نفر دیگر هم گفته: Loblaws به صندوقدارهایی که بیشترین کمک به خیریه را از مردم دریافت می‌کنند، ناهار رایگان می‌دهد.

بنابراین اگر دیدید که متصدی صندوق هنگام حساب کردن خریدهایتان، اصرار کرد که به خیریه کمک کنید، شاید یک دلیلش همین موضوع باشد.

تورم مواد غذایی در کانادا همچنان به سیر صعودی خود ادامه می‌دهد. به گفته اداره آمار کانادا، نرخ تورم مواد غذایی نسبت به سال گذشته ۱۱٫۴ درصد افزایش داشته.

با توجه به مسئله تورم و گران شدن مواد غذایی، یک شرکت در آنتاریو ایده جالبی را معرفی کرده.

شرکت Odd Bunch تصمیم گرفته تا میوه‌ها و سبزیجاتی که شکلشان زیبا نیست و ظاهر ناقص دارند را با قیمت مناسب‌تر به مردم بفروشد.

این شرکت به طور مستقیم با مزارع، گلخانه‌ها و توزیع کنندگان در آنتاریو همکاری کرده و محصولاتی که از نظر ظاهری قیافه خوبی ندارند را تهیه می‌کند. مشتریان هم می‌توانند این محصولات را با قیمت پایین تری سفارش داده و درب منزل تحویل بگیرند.

این ایده علاوه بر اینکه به ساکنان آنتاریو در هزینه‌های مواد غذایی کمک می‌کند، تولید زباله‌های غذایی را هم تا حدی کاهش می دهد.

به گفته مدیرعامل Odd Bunch، از زمان تاسیس شرکت (می ۲۰۲۲) تا الان، جلوی دور ریخته شدن بیش از ۴۵۰۰ تن میوه و سبزی گرفته شده.

این شرکت به تازگی در تورنتو هم فعالیت خود را آغاز کرده. می توانید با مراجعه به سایت زیر میوه و سبزیجات مورد نیاز خود را خریداری کنید:

دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیا و موسسه BC Cancer یک ربات هوش مصنوعی جدید طراحی کرده‌اند که می‌تواند با خواندن یادداشت‌های پزشک، با دقت ۸۰ درصد پیش بینی کند که یک بیمار مبتلا سرطان چقدر زنده می ماند.

این ربات بر اساس فناوری پردازش زبان طبیعی (natural-language processing) طراحی شده. یعنی همان فناوری به کار رفته در ربات هوش مصنوعی ChatGPT.

این ربات تنها با داشتن یادداشت‌های اولیه پزشک آنکولوژیست (متخصص سرطان)، می‌تواند مدت زمان زنده ماندن بیماران را پیش بینی کند.

محققان تا حالا پرونده حدود ۴۸ هزار بیمار در شش منطقه مختلف بریتیش کلمبیا را با استفاده از این ربات تحلیل کرده‌اند و مدت زمان تقریبی زنده ماندن بیماران را به دست آورده اند.

البته هنوز پیش بینی‌های این ربات با نظرات یک پزشک واقعی مقایسه نشده است و این گام بعدی این پروژه تحقیقاتی خواهد بود.

به طور کلی تعیین مدت زمان زنده ماندن بیماران، کار دشواری است. مطالعات نشان می‌دهند که دقت پزشکان در پیش بینی مدت زمان زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان، حدود ۷۴ درصد است.

محققان معتقدند، هوش مصنوعی ابزار مفیدی برای کمک به علم پزشکی است، چون در پردازش اطلاعات سریع‌تر و دقیق‌تر از انسان عمل می‌کند.

محققان این پژوهش در نظر دارند در آینده این هوش مصنوعی را روی بیماران مبتلا به سرطان در سراسر کانادا امتحان کرده و نتایج آن را بررسی کنند.