در هفته‌های اخیر، کریستیا فریلند (وزیر اقتصاد و دارایی) همواره سعی کرده در نشست‌های خبری، مردم کانادا را که از شرایط اقتصادی ناراضی هستند در جریان پیشرفت‌ها و اقدامات اقتصادی مثبت دولت لیبرال قرار دهد تا بلکه بتواند رضایت آنها را جلب کند.
فریلند باور دارد که شرایط اقتصادی پس از دوران پاندمی کرونا به‌طور قابل‌توجهی بهتر شده. او در جلسات خود به نکات زیر اشاره کرده:
در حال حاضر، نرخ تورم به ۱٫۶ درصد کاهش یافته که زیر محدوده هدف بانک مرکزی (۲ درصد) است. حتی پیش‌بینی می‌شود که این روند کاهشی باز هم ادامه داشته باشد. همچنین، اگرچه اقتصاد کانادا ضعیف است، اما از رکود اقتصادی که بسیاری کارشناسان از آن هراس داشتند، جلوگیری شده. در نهایت مهم‌تر از همه اینکه رشد دستمزدها برای ۲۰ ماه متوالی از رشد قیمت‌ها پیشی گرفته.
اما در لایه‌های عمیق‌تر اقتصاد، شرایط کاملا متفاوت است و عموم مردم به صورت ملموس، بهبودی در شرایط اقتصادی خود احساس نکرده‌اند.
یک تحلیل اقتصادی از بانک RBC نشان می‌دهد که پیشرفت اقتصادی کانادا در ماه‌های اخیر برای تمام اقشار جامعه برابر نبوده. در واقع این تحلیل، بیانگر دو روند کاملا متفاوت از شرایط اقتصادی کاناداست.
آمارها نشان می‌دهند که دستمزدها افزایش یافته اما در واقع میزان ۷۰ درصدِ این افزایش‌ها متعلق به اقشار پردرآمد جامعه است. افزایش دستمزد در میان اقشار کم‌درآمد (متوسط و ضعیف) چندان ملموس نیست. با این حساب، فقط پردرآمدها ثروتمندتر شده‌اند.
همچنین آمارها می‌گویند که هزینه‌های خانوار به ازای هر نفر کاهش یافته اما در عمل، اقشار متوسط و ضعیف جامعه، بیشتر حقوق خود را برای تامین هزینه‌های اولیه زندگی مانند غذا و سرپناه خرج می‌کنند، در حالی که اقشار پردرآمد در حال پس‌انداز هستند.
کارشناسان اقتصادی می‌گویند که دامنه تاثیر نرخ بهره در زندگی اقشار مختلف جامعه نابرابر است. در سال‌های گذشته شکاف ثروت، عمیق‌تر شده که یکی از مهم‌ترین عوامل آن، افزایش نرخ بهره بوده.
افزایش نرخ بهره باعث شده میزان بدهی بانکی خانواده‌های ضعیف و متوسط که وام گرفته‌اند، بیشتر شود ولی در مقابل به سپرده افراد ثروتمند، سود بیشتری تعلق گرفته و آنها ثروتمندتر شده‌اند.
به گفته فریلند، بانک مرکزی کانادا اولین بانک مرکزی در بین کشورهای G7 بوده که نرخ بهره را کاهش داده. اما این تغییرات برای مردم ملموس نبوده و آنها بیشتر، گزارش‌های تلخ اقتصادی پیر پالیو (رهبر حزب محافظه‌کار) را در زندگی خود احساس کرده‌اند.
