همه مطالب دسته بندی

مهاجرت به کانادا

از ۲۱ آگست، انجام تست مدیکال قبل از ثبت اپلیکیشن اکسپرس انتری الزامی است

اداره مهاجرت کانادا اعلام کرده که از ‌۲۱ آگست ۲۰۲۵، تمام متقاضیان اقامت دائم از طریق برنامه اکسپرس انتری باید قبل از ارسال درخواست، معاینه پزشکی را انجام دهند.

این تغییر فقط برای پرونده‌های اکسپرس انتری بعد از ۲۱ آگست اعمال می‌شود و درخواست‌هایی که قبل از آن ثبت شده‌اند یا سایر مسیرهای اقامت دائم، مشمول این قانون نیستند.

در حال حاضر، متقاضی بعد از ارسال درخواست خود، منتظر دستور اداره مهاجرت برای انجام معاینات می‌ماند، اما از تاریخ اعلام‌شده باید قبل از ثبت درخواست، معاینه را تکمیل کند.

بر اساس قوانین، متقاضی اصلی و همه اعضای خانواده او (حتی اگر همراه متقاضی به کانادا نیایند) باید از نظر پزشکی واجد شرایط باشند. مهم‌ترین دلیل ریجکت شدن درخواست، بیماری یا شرایطی است که فشار زیادی بر سیستم درمانی کانادا وارد کند، مثلا بیش از ‌۲۷ هزار دلار هزینه درمان در سال.

بیماری‌های مزمن مثل دیابت اگر کنترل‌شده باشند، ممکن است مانع پذیرش نشوند. بیماری‌های واگیردار خطرناک هم می‌توانند باعث رد صلاحیت شوند.

معاینات پزشکی فقط باید توسط پزشکان تاییدشده اداره مهاجرت انجام شود. برای پیدا کردن این پزشکان باید فهرست panel physicians را در وب‌سایت اداره مهاجرت پیدا کنید و با پزشکی که برای منطقه شما در نظر گرفته شده، تماس بگیرید.

هزینه این معاینات معمولا بین ‌۱۴۰ تا ‌۲۸۰ دلار برای هر نفر است و متقاضی باید تمام هزینه‌های جانبی مثل ویزیت متخصص، آزمایش‌ها و اسکن‌ها را بپردازد.

این معاینات شامل بررسی سابقه پزشکی، معاینه کامل بدن، عکس‌برداری (مثل عکس قفسه سینه برای بررسی سل)، آزمایش خون و ادرار، ارزیابی سلامت روان و بررسی کارت واکسیناسیون است.

هنگام مراجعه باید مدارک شناسایی، چهار قطعه عکس جدید، فهرست داروها، سوابق پزشکی و مدارک واکسیناسیون خود را همراه داشته باشید.

اگر متقاضیِ ساکن کانادا در پنج سال گذشته معاینه مهاجرتی انجام داده باشد (مثلا برای ویزای کار یا تحصیل)، می‌تواند شماره معاینه قبلی را ارائه کند. اگر نتیجه قبلی قابل استفاده نباشد، اداره مهاجرت برای انجام معاینه جدید اطلاع خواهد داد.

پایان سردرگمی‌ها به خاطر ریجکتی ویزای کانادا: از این پس دلایل ریجکت به متقاضی اعلام می‌شود

از تاریخ ۲۹ جولای، متقاضیانی که درخواست ویزای موقت آن‌ها رد می‌شود، می‌توانند در Refusal Letter یا همان نامه ریجکتی خود، انتظار دریافت توضیحات کامل‌تری درباره علت ریجکتی داشته باشند.

اداره مهاجرت کانادا (IRCC) اعلام کرده که برای برخی از درخواست‌های ردشده، یادداشت‌هایی از افسر بررسی‌کننده پرونده را مستقیما همراه با نامه ریجکتی ارسال می‌کند.

این یادداشت‌ها در حال حاضر فقط برای متقاضیان ویزای موقت صادر می‌شود یعنی: ویزای توریستی، استادی پرمیت و ورک پرمیت.

توجه: این یادداشت‌ها فقط برای متقاضیانی ارسال می‌شود که از طریق پورتال جدید IRCC اقدام نکرده‌اند.

در صورت ریجکتی، این یادداشت‌ها به‌صورت خودکار همراه با نامه رد درخواست، به متقاضی یا نماینده قانونی او فرستاده می‌شود.

به این ترتیب، دیگر نیازی به درخواست جداگانه برای دریافت نامه آفیسر نیست که بعضا زمان زیادی از متقاضی می‌گرفت و فرآیندهای اداری طولانی‌مدت داشت.

با این تغییرات، اداره مهاجرت کانادا تلاش دارد شفافیت بیشتری در فرآیندهای تصمیم‌گیری ایجاد کند و به متقاضیان کمک کند دلایل رد شدن درخواست خود را بهتر درک کنند.

مهاجرت، یکی از عوامل گرانی مسکن در شهرهای بزرگ کاناداست

بر اساس گزارشی که اداره مهاجرت کانادا منتشر کرده، مهاجرت در دو دهه گذشته باعث افزایش قیمت خرید و اجاره مسکن در شهرهای بزرگ کانادا شده است.

بر اساس این گزارش، بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۱ در شهرهای بزرگ (با جمعیت بالای ۱۰۰ هزار نفر)، مهاجران باعث شده‌اند متوسط قیمت خرید مسکن حدود ۲۱ درصد بالا برود و همچنین متوسط اجاره‌بها هم ۱۳ درصد افزایش پیدا کند.

البته طبق همین گزارش، این تاثیر مهاجرت در استان‌هایی مثل آنتاریو و بریتیش کلمبیا بیشتر بوده، اما در شهرهای کوچک‌تر یا استان‌هایی با مهاجر کمتر، تاثیر قابل‌توجهی نداشته است.

این گزارش همچنین تاکید می‌کند که مهاجرت تنها یکی از عوامل افزایش قیمت‌هاست و عواملی مثل کمبود عرضه، نرخ بهره پایین (که باعث افزایش تقاضا می‌شود) و سرمایه‌گذاری‌های دلال‌مآبانه، در این زمینه نقش محوری دارند.

رشد سریع مهاجرت و افزایش جمعیت پس از دوران کرونا، فشار زیادی به بازار مسکن، خدمات عمومی و زیرساخت‌ها وارد کرده. به همین دلیل دولت فدرال از سال ۲۰۲۴ سیاست‌های مهاجرتی خود را محدودتر کرده است.

با این حال، بسیاری از کارشناسان معتقدند که مهاجرت در بلندمدت برای اقتصاد و خدمات اجتماعی کانادا حیاتی است، چون به کاهش اثرات پیری جمعیت و کمبود نیروی کار کمک می‌کند.

دعوت‌نامه‌های «اسپانسرشیپ والدین کانادا» از ۲۸ جولای برای متقاضیان ارسال می‌شود

اداره مهاجرت کانادا اعلام کرده از تاریخ ۲۸ جولای ۲۰۲۵ به مدت چند هفته، فرآیند بررسی درخواست‌ها برای افرادی آغاز می‌شود که در سال ۲۰۲۰، فرم تمایل به اسپانسرشیپ والدین را پر کرده بودند.

در این مرحله، برای حدود ۱۷٬۸۶۰ نفر دعوت‌نامه ارسال می‌شود و هدف دولت، پذیرش حداکثر ۱۰ هزار پرونده کامل و بدون نقص مدارک است.

افرادی که دعوت‌نامه دریافت می‌کنند، باید درخواست خود را از طریق یکی از دو پورتال زیر ارسال نمایند:

prson-srpel.apps.cic.gc.ca

prson-srpel.apps.cic.gc.ca/en/rep

اگر فرم تمایل به اسپانسرشیپ را در سال ۲۰۲۰ پر کرده‌اید اما بعد از ۲۸ جولای، هنوز دعوت‌نامه‌ای برای شما ارسال نشده باشد، حتما ایمیل خود و پوشه اسپم آن را چک کنید.

توجه داشته باشید که فقط برای همان افرادی که سال ۲۰۲۰ تمایل به اسپانسرشیپ پر کرده بودند، دعوت‌نامه ارسال می‌شود و فرم جدیدی برای تمایل به اسپانسرشیپ باز نخواهد شد.

اگر در این مرحله دعوت‌نامه دریافت نکنید، می‌توانید برای والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها سوپرویزا بگیرید. این ویزا تا ۱۰ سال اعتبار دارد و امکان اقامت ۵ ساله در هر بار ورود را می‌دهد. همچنین می‌توان آن را دو سال دیگر هم در داخل کانادا تمدید کرد.

پالیو گفته برای حل مشکلات، باید مهاجرت «از کانادا» بیشتر از مهاجرت «به کانادا» باشد

پیر پالیو، رهبر حزب محافظه‌کار کانادا، دیروز ۱۴ جولای در یک کنفرانس خبری گفته که باید تعداد افرادی که طی چند سال آینده از کشور خارج می‌شوند، بیشتر از کسانی باشد که به کشور وارد می‌شوند.

به گفته او، این محدود کردن شدید رشد جمعیت، برای بهبود وضعیت مسکن، خدمات درمانی و اشتغال ضروری است.

او توضیح داده که دولت لیبرال هر سال حدود یک میلیون نفر به جمعیت کانادا اضافه کرده، در حالی که فقط ۲۰۰ هزار واحد مسکونی ساخته شده است. به باور پالیو، این وضعیت باعث بیکاری زیاد جوانان شده، زیرا شرکت‌های چندملیتی از نیروی کار ارزان خارجی به جای نیروی کار کانادایی استفاده می‌کنند.

طبق گزارش اداره مسکن کانادا (CMHC)، برای بازگشت به شرایط مناسب مسکن، کانادا باید سالانه بین ۴۳۰ تا ۴۸۰ هزار واحد مسکونی بسازد.

همچنین در حال حاضر، نرخ بیکاری کلی کانادا ۶٫۹ درصد است، ولی نرخ بیکاری جوانان به ۱۴٫۲ درصد رسیده که بسیار بالاتر از دوران قبل از کروناست.

حداقل تمکن مالی برای برنامه‌های اکسپرس انتری کانادا افزایش یافت

اداره مهاجرت کانادا حداقل مبلغ موردنیاز «تمکن مالی» برای برنامه‌های مهاجرتی «اکسپرس انتری» را افزایش داده.

این افزایش مبلغ برای برنامه «نیروی کار ماهر فدرال» (FSWP) و «نیروی کار فنی فدرال» (FSTP) است. این مبلغ قبلا به ازای هر نفر ۱۴,۶۹۰ دلار بوده که حالا به ۱۵,۲۶۳ دلار رسیده است.

افرادی که قصد مهاجرت به کانادا از طریق این دو برنامه را دارند، باید تا تاریخ ۲۸ جولای ۲۰۲۵، مدارک مالی خود را در پروفایل اکسپرس انتری به‌روز کنند.

مدارک مالی شامل نامه‌ای رسمی از بانک است که مشخصات دقیق حساب‌ها، تاریخ افتتاح حساب، موجودی فعلی و میانگین موجودی شش ماه اخیر در آن نوشته شده باشد.

افرادی که از طریق برنامه «تجربه کانادایی» (CEC) اقدام می‌کنند و آن‌هایی که مجوز کار یا جاب‌آفر معتبر در کانادا دارند، نیازی به ارائه مدرک تمکن مالی ندارند، حتی اگر کاندیدای برنامه‌های FSWP یا FSTP باشند.

لازم به ذکر است که فقط پول نقد در حساب‌های بانکی به عنوان تمکن مالی پذیرفته می‌شود. املاک و مستغلات یا پول قرض‌گرفته‌شده قابل قبول نیست.

پولی که در حساب مشترک با همسر باشد، پذیرفته می‌شود. همچنین اگر حساب فقط به نام همسر متقاضی باشد، باید اثبات شود که متقاضی می‌تواند به این پول دسترسی قانونی داشته باشد.

برای اطلاعات بیشتر و دیدن مبالغ دقیق به ازای اعضای خانواده، به لینک کوتاه‌شده زیر مراجعه کنید:

www.bit.ly/caexpressentry25

آیا دولت کانادا در سال‌های آینده میزان صدور ویزای تحصیلی را کاهش می‌دهد؟

لینا دیاب، وزیر مهاجرت کانادا، اعلام کرده دولت قرار است تابستان امسال با استان‌ها، مدیران دانشگاه‌ها و خود دانشجویان درباره تعداد ویزاهای تحصیلی مشورت کند. هدف این است که تصمیم بگیرند در سال‌های آینده، چه تعداد ویزای تحصیلی صادر شود.

در سال‌های اخیر، تعداد دانشجویان خارجی در کانادا خیلی زیاد شده و بسیاری از دانشگاه‌ها نتوانستند خدمات لازم مثل مسکن را برای همه فراهم کنند. برای همین، دولت از سال گذشته تصمیم گرفت تعداد ویزاها را کم کند.

سخنگوی اداره مهاجرت گفته دانشگاه‌ها فقط باید به اندازه‌ای دانشجو بپذیرند که بتوانند برایشان خوابگاه و خدمات دیگر فراهم کنند.

در حال حاضر، دانشگاه‌های زیادی در کانادا با کمبود بودجه روبه‌رو هستند. چون بسیاری از آن‌ها به شهریه دانشجویان خارجی وابسته بودند. حالا که تعداد این دانشجویان کم شده، دانشگاه‌ها مجبور شده‌اند کارکنان را اخراج کنند یا بعضی برنامه‌ها را حذف کنند.

آمارها نشان می‌دهد:

– در سال ۲۰۱۵ حدود ۲۱۹ هزار ویزای تحصیلی صادر شد.
– این عدد در سال ۲۰۲۳ به ۶۸۱ هزار رسید.
– در سال ۲۰۲۴ هدف ۴۸۵ هزار ویزا بود، اما بیش از ۵۱۶ هزار ویزا صادر شد.
– امسال هدف ۴۳۷ هزار ویزاست و فقط در سه‌ماهه اول، بیش از ۹۶ هزار ویزا داده شده.

هم‌زمان، حزب محافظه‌کار از دولت خواسته که خیلی سریع تعداد ویزاهای دانشجویان خارجی را کم کند. این حزب می‌گوید تعداد زیاد دانشجویان خارجی باعث شده جوانان کانادایی سخت‌تر کار پیدا کنند و وضعیت مسکن هم بدتر شده است.

صدور مجوز ورود به کانادا برای بیش از ۱۷ هزار نفر با سابقه کیفری

طبق گزارش منتشرشده در گلوب‌ اند میل، دولت کانادا در ۱۱ سال گذشته محکومیت کیفری بیش از ۱۷ هزار و ۵۰۰ نفر از اتباع خارجی را بخشیده است. این تصمیم باعث شده آن‌ها بتوانند به کانادا سفر یا مهاجرت کنند. حالا نگرانی‌هایی درباره شفاف نبودن نوع جرائم بخشیده‌شده به وجود آمده است.

طبق قانون، اگر کسی در خارج از کانادا مرتکب جرمی شده باشد که در این کشور هم جرم محسوب می‌شود، به‌طور معمول اجازه ورود به کانادا را ندارد. اما اداره مهاجرت کانادا می‌تواند به این افراد اجازه ورود بدهد، به شرطی که پنج سال از زمان جرم یا پایان محکومیت‌شان گذشته باشد.

آمار رسمی نشان می‌دهد که از سال ۲۰۱۳ تا پایان ۲۰۲۴ حدود ۱۷ هزار و ۶۰۰ نفر مشمول این بخشش شده‌اند. این افراد بعد از دریافت این مجوز توانسته‌اند برای ویزای کار، تحصیل، اقامت دائم یا سفر به کانادا اقدام کنند.

منتقدان می‌گویند باید مشخص شود دقیقا چه نوع جرم‌هایی بخشیده شده و اگر مردم قرار است به سیستم مهاجرت اعتماد داشته باشند، باید جزئیات بیشتری بدانند.

برخی کارشناسان هم می‌گویند بعضی جرم‌ها، مثل جرائم سیاسی در کشورهایی با حکومت‌های سرکوبگر، ممکن است قابل بخشش باشند، اما در مورد جرم‌هایی مثل خشونت جنسی یا خانگی باید دقت و سخت‌گیری بیشتری وجود داشته باشد.

لایحه جدید دولت کانادا برای سخت‌تر کردن پروسه پناهندگی

دولت کانادا در لایحه‌ای با عنوان «Strong Borders Act»، اصلاحاتی در قوانین پناهندگی و همچنین اقداماتی برای مقابله با جرایم مرزی، به‌ویژه قاچاق فنتانیل، پیشنهاد داده است.

بر اساس این لایحه، افرادی که پس از ۲۴ جون ۲۰۲۰ وارد کانادا شده‌اند و بعد از یک سال از زمان ورود به کانادا درخواست پناهندگی داده باشند، دیگر نمی‌توانند پرونده‌شان را به بورد مهاجرت و پناهندگی (IRB) ارجاع دهند.

این قانون شامل همه افراد می‌شود، از جمله دانشجویان و دارندگان اقامت موقت، حتی اگر کشور را ترک کرده و دوباره برگشته باشند.

یعنی برای مثال اگر کسی با ویزای تحصیلی وارد کانادا شده و صبر کرده تا بعد از تحصیل (عملا یعنی بیشتر از یک سال) درخواست پناهندگی بدهد، دیگر پرونده‌اش وارد روند رسمی بررسی پناهندگی نخواهد شد.

این قانون جلوی کسانی را می‌گیرد که بعد از تمام شدن وضعیت قانونی‌شان (مثلا ویزای تحصیلی)، می‌خواهند با درخواست پناهندگی در کانادا بمانند.

اگر کسی بعد از ۲۴ جون ۲۰۲۰، چند بار ورود به خاک کانادا داشته، مبنا همان ورود اول است. یعنی زمان یک‌ساله برای ارائه درخواست پناهندگی از اولین باری که وارد کانادا شده محاسبه می‌شود، نه از آخرین ورود.

همچنین کسانی که از مرز زمینی آمریکا وارد کشور می‌شوند، فقط ۱۴ روز فرصت دارند تا درخواست پناهندگی خود را ارائه دهند. پس از این مهلت، فقط در صورتی پرونده آن‌ها بررسی می‌شود که ثابت شود بازگشت به کشور مبدا، برای فرد خطرناک است.

دولت کانادا گفته که هدف از این تغییرات، سرعت‌بخشی به فرآیند رسیدگی به پرونده‌ها، حذف پرونده‌های غیرفعال و جلوگیری از سوءاستفاده از سیستم پناهندگی است.

مخالفان این لایحه معتقدند که لایحه جدید، حقوق پناهندگی را کاهش داده و کانادا را از تعهدات بین‌المللی‌اش دور می‌کند. آن‌ها این لایحه را سختگیرانه و ناقض حقوق انسانی دانسته و می‌گویند که این سیاست‌ها به جای کاهش مشکلات، صرفا مشکلات جدیدی ایجاد خواهند کرد.

لازم به ذکر است این لایحه، تازه معرفی شده و برای تبدیل شدن به قانون، باید مراحل لازم را طی کند.

۷ تصور نادرست درباره سیستم درمانی کانادا

اگر تازه به کانادا مهاجرت کرده‌اید یا قصد دارید به‌زودی وارد این کشور شوید، احتمالا شنیده‌اید که سیستم درمانی کانادا یکی از بهترین‌ها در جهان است. اما خیلی از چیزهایی که درباره آن گفته می‌شود، کاملا درست نیست.

بعضی از تصورات باعث می‌شوند انتظارهایی نادرست از خدمات درمانی داشته باشید یا حتی در موقع نیاز دچار مشکل شوید.

در این مطلب، چند باور اشتباه رایج درباره سیستم درمانی کانادا را بررسی می‌کنیم و واقعیت هرکدام را به زبان ساده توضیح می‌دهیم تا با آگاهی بیشتری بتوانید از خدمات درمانی استفاده کنید.

❗️تصور اشتباه ۱: خدمات درمانی در کانادا کاملا رایگان است

واقعیت این است که خدمات درمانی با پول دولت تامین می‌شود، ولی همه چیز رایگان نیست.

بیشتر خدمات پایه مثل ویزیت دکتر، بستری در بیمارستان و آزمایش‌ها رایگان هستند، اما هزینه دارو، دندان‌پزشکی، چشم‌پزشکی، آمبولانس و روان‌درمانی معمولا شامل بیمه دولتی نمی‌شوند، مگر اینکه بیمه خصوصی داشته باشید یا واجد شرایط برنامه‌های حمایتی خاص باشید.

❗️تصور اشتباه ۲: به محض ورود به کانادا بیمه درمانی دارید

در بعضی استان‌ها، شروع بیمه درمانی عمومی تا سه ماه زمان می‌برد. در این مدت، اگر بیمار شوید باید از جیب خودتان هزینه بدهید، مگر اینکه بیمه خصوصی گرفته باشید.

❗️تصور اشتباه ۳: هر وقت خواستید می‌توانید سریع ویزیت شوید

سیستم درمانی کانادا بر اساس سرعت طراحی نشده. برای خدماتی که فوری نیستند، ارجاع به متخصص یا عمل‌های غیر اورژانسی، ممکن است مدت زیادی منتظر بمانید. حتی پیدا کردن پزشک خانواده ممکن است چند ماه یا حتی چند سال طول بکشد.

❗️تصور اشتباه ۴: بدون پزشک خانواده نمی‌شود خدمات گرفت

داشتن پزشک خانواده خیلی خوب است، ولی اجباری نیست. می‌توانید به کلینیک‌های فوری (walk-in clinics)، مراکز مراقبت فوری (urgent care centres) یا خدمات پزشکی تلفنی (telehealth) مراجعه کنید.

❗️تصور اشتباه ۵: همه جای کانادا سیستم درمانی یکسانی دارد

هر استان و منطقه برنامه درمانی خودش را دارد. پس خدمات، پوشش بیمه و مدت زمان انتظار در مناطق مختلف فرق می‌کند.

❗️تصور اشتباه ۶: اگر انگلیسی یا فرانسوی بلد نباشید، خدمات نمی‌گیرید

خیلی از مراکز درمانی خدمات ترجمه دارند. همچنین، سازمان‌های مخصوص تازه‌واردها و مراکز سلامت چندفرهنگی می‌توانند به زبان و فرهنگ خودتان خدمات ارائه دهند. در صورت نیاز، حتما کمک بخواهید.

❗️تصور اشتباه ۷: هر وقت بیمار شدید باید به اورژانس بروید

اورژانس فقط برای شرایط خیلی وخیم یا تهدیدکننده زندگی است. برای مشکلات معمولی، به کلینیک یا مرکز مراقبت فوری بروید. استفاده بی‌مورد از اورژانس باعث شلوغی بیشتر و فشار روی کادر درمان می‌شود.

🔻چه چیزهایی معمولا شامل بیمه درمانی عمومی کانادا نمی‌شوند؟

اگرچه خدمات درمانی پایه رایگان هستند، اما موارد زیر معمولا تحت پوشش بیمه دولتی نیستند:

🔸خدمات پارامدیک مثل فیزیوتراپی، کایروپرکتیک، پودیاتری (درمان‌های پا)
🔸داروهای تجویزی (مگر در بیمارستان یا تحت برخی برنامه‌ها)
🔸چشم‌پزشکی (مثل معاینه چشم، عینک، لنز)
🔸آمبولانس (در بعضی استان‌ها باید هزینه بدهید)
🔸عمل‌های زیبایی و برخی جراحی‌های اختیاری

برای پوشش این هزینه‌ها، خیلی از کانادایی‌ها بیمه خصوصی از محل کارشان دارند یا خودشان بیمه می‌خرند. بعضی استان‌ها برای سالمندان، کودکان یا افراد کم‌درآمد حمایت‌هایی دارند. می‌توانید از مرکز خدمات نیوکامرها در منطقه خودتان بپرسید چه گزینه‌هایی برای شما وجود دارد.