قانون جدیدی به اسم «قانون حقوق کارگران پلتفرم دیجیتال» از اول جولای در آنتاریو اجرایی شده که هدفش تنظیم حقوق پایه برای کسانی است که با پلتفرم‌های آنلاین مثل اوبر، لیفت و اینستاکارت کار می‌کنند.
بر اساس این قانون، پلتفرم‌های دیجیتال موظف‌اند حداقل دستمزد را بابت «هر ماموریت کاری» به راننده‌ها یا تحویل‌دهندگان پرداخت کنند.
همینطور این پلتفرم‌ها باید شفاف توضیح دهند که دستمزدها چطور محاسبه می‌شود و انعام‌ها چطور و چه زمانی به دست کارگر می‌رسد. پرداخت‌ها هم باید به طور منظم انجام شود.
با این حال، منتقدان می‌گویند این قانون کافی نیست، چون حداقل دستمزد فقط شامل «زمان فعال» می‌شود: یعنی فقط زمانی که کارگر مشغول کار است، در حالی که وقتی منتظر سفارش یا مسافر جدید است، هیچ حقوقی دریافت نمی‌کند. به این ترتیب، بخش زیادی از زمان کاری (حدود ۴۰ درصد) شامل حقوق نمی‌شود.
اتحادیه‌های کارگری می‌گویند این قانون، حقوق پایه‌ای مثل بیمه بیکاری، مرخصی استعلاجی با حقوق، اضافه‌کاری یا حقوق بازنشستگی را به کارگران نمی‌دهد.
همچنین قانون جدید به کارگران این حق را می‌دهد که شکایت‌های خود را در وزارت کار آنتاریو ثبت نمایند اما به آن‌ها اجازه نمی‌دهد شکایت‌شان را به بورد روابط کار آنتاریو ارائه کنند. همین موضوع باعث می‌شود که کارگران، حق دسترسی به روند داوری رسمی را نداشته باشند.
بر اساس این قانون، اگر یک پلتفرم مرتکب تخلف شود، ممکن است برای اولین بار تا ۱۵ هزار دلار جریمه شود و در صورت تکرار تخلف در سه سال آینده، این جریمه تا ۵۰ هزار دلار افزایش یابد.
همچنین اگر فردی از داخل شرکت (مثل مدیر یا مسئول اجرایی) مرتکب تخلف شود، ممکن است برای اولین تخلف تا ۲۵۰ دلار و برای تخلفات بعدی تا ۱۰۰۰ دلار جریمه شود.
علاوه بر این‌ها، پلتفرم‌ها حق ندارند به خاطر شکایت یا همکاری کارگر با بازرسان، او را تنبیه یا اخراج کنند.
با این حال، برخی رانندگان و فعالان حقوق کار معتقدند این قانون بیشتر ظاهریست و مشکلات اصلی مثل ناامنی شغلی، دستمزد پایین و نبود حمایت اجتماعی را حل نمی‌کند.
