ریه پاپکورنی، یا به اصطلاح علمی «برونشیولیت انسدادی»، یک بیماری نادر ولی بسیار جدی و غیرقابلبرگشت است که به راههای هوایی کوچک ریه آسیب میزند.
این بیماری باعث سرفه مداوم، خسخس سینه، خستگی و تنگی نفس میشود و درمان قطعی ندارد. تنها راه مدیریت آن، کاهش علائم با دارو یا در موارد شدید، پیوند ریه است.
یکی از عوامل اصلی این بیماری، استنشاق مادهای شیمیایی به نام دیاستیل (diacetyl) است. دیاستیل یک ماده طعمدهنده است که برای ایجاد طعم کرهای در خوراکیها استفاده میشود. این ماده همچنین در ساخت برخی از طعمهای جذاب ویپ کاربرد دارد.
این ماده وقتی خورده میشود بیخطر است، اما وقتی در حالت بخار (مثل بخار ویپ) استنشاق شود، به راههای هوایی ریه آسیب میزند و میتواند باعث بیماری ریه پاپکورنی شود.
به همین دلیل، استفاده از دیاستیل در مایعات ویپ در اتحادیه اروپا و بریتانیا ممنوع شده است. اما در آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر هنوز ممنوع نیست. همچنین، بسیاری از ویپهای غیرمجاز و قاچاق ممکن است همچنان حاوی دیاستیل باشند، حتی اگر کشور مقصد آن را ممنوع کرده باشد.
تحقیقات جدید نشان دادهاند که نوجوانان و جوانانی که از ویپ استفاده میکنند، بیشتر دچار علائم تنفسی میشوند، حتی اگر سیگار نکشند. بنابراین، استفاده از ویپ با وجود ظاهر جذاب و طعمهای متنوع، میتواند خطرات جدی برای سلامت ریهها داشته باشد.
از آنجا که بیماری ریه پاپکورنی درمان قطعی ندارد و میتواند کیفیت زندگی را بهشدت کاهش دهد، پیشگیری از طریق قانونگذاری جدّیتر، لیبلگذاری شفاف و آگاهیرسانی عمومی، تنها راه موثر برای محافظت از نوجوانان و جوانان در برابر آسیبهای بلندمدت ویپ است.