تحقیقات اخیر متخصصان شنوایی‌سنجی در سرویس سلامت ملی بریتانیا (NHS) نشان داده که استفاده مداوم از هدفون‌های نویز کنسلینگ ممکن است بر توانایی مغز در پردازش صداها تاثیر منفی بگذارد و به اختلال پردازش شنوایی (APD) منجر شود.
اگر در سال‌های نوجوانی بیشتر وقتتان را با هدفون‌های نویز کنسلینگ گذرانده باشید و کمتر در معرض صداهای طبیعی اطرافتان بوده باشید، ممکن است مغزتان کمی دیرتر یاد بگیرد که بین گفتار و صداهای پس‌زمینه تمایز قائل شود.
این اتفاق می‌تواند باعث شود که در محیط‌های شلوغ، تمرکز روی صحبت دیگران برایتان سخت‌تر باشد یا صداها را به‌درستی پردازش نکنید.
تحقیقات نشان می‌دهد که بین ۲ تا ۷ درصد کودکان در سنین مدرسه با اختلال پردازش شنوایی (APD) روبه‌رو هستند.
این مشکل باعث می‌شود که مغز نتواند به‌خوبی بین صداهای مختلف تمایز قائل شود، مخصوصا در محیط‌های پُرسروصدا. به همین دلیل، این کودکان ممکن است هنگام گوش دادن به معلم در کلاس شلوغ یا در مکالمات گروهی، بیشتر از دیگران دچار مشکل شوند.
مغز انسان تا اواخر دوران نوجوانی همچنان در حال تکامل این مهارت است. اما اگر مغز در این سال‌ها کمتر در معرض صداهای طبیعی باشد و بیشتر به محیط‌های کنترل‌شده مانند هدفون‌های نویز کنسلینگ عادت کند، ممکن است این روند کندتر شود و یادگیری تفکیک صداها با تاخیر انجام گیرد.
