برای اولین بار در کانادا، جراحان در یکی از بیمارستان‌های ونکوور، از دندان بیمار برای بازگرداندن بینایی او استفاده کردند.
این جراحی نادر که به «Tooth-in-Eye» معروف است، شامل برداشتن یکی از دندان‌های بیمار، قرار دادن یک لنز داخل آن و سپس کاشت دندان در چشم آسیب‌دیده است.
این جراحی در ۱۰ کشور از جمله استرالیا و بریتانیا انجام شده و درصد موفقیت بالایی داشته.
دندان حاوی دنتین (dentine) است، مقاوم‌ترین ماده‌ای که در بدن تولید می‌شود. این ویژگی باعث شده که دندان بهترین گزینه برای قرار دادن لنز و پیوند آن با چشم بیمار باشد. از آنجایی که در این روش از بافت بدن خود بیمار استفاده می‌شود، ریسک پس زدن ایمپلنت وجود ندارد.
البته این روش برای همه بیماران قابل انجام نیست و فقط در مواردی که قرنیه چشم آسیب شدید دیده باشد اما شبکیه و عصب بینایی سالم باشند، قابل اجراست. جراحی شامل دو مرحله با فاصله چند ماهه است و تنها روی یک چشم بیمار انجام می‌شود.
مراحل جراحی:
ابتدا یکی از دندان‌های بیمار را می‌کشند و در آن یک سوراخ ایجاد می‌کنند تا بتوانند لنز را داخل آن قرار دهند.
بافت‌های اسکار (جای زخم قرنیه) از سطح چشم بیمار برداشته می‌شود. یک لایه نرم هم از بافت داخلی گونه برداشته و روی چشم قرار داده می‌شود تا محیطی مناسب برای کاشت دندان فراهم گردد.
دندان حاوی لنز را هم موقتا درون گونه بیمار می‌گذارند تا چند ماه در آنجا باقی بماند و بافت‌های جدید دور آن را بگیرند. این مرحله کمک می‌کند تا دندان بهتر با بدن سازگار شود.
پس از چند ماه، دندان که حالا با بافت‌های جدید پوشیده شده است، از گونه خارج می‌شود و در جلوی چشم، زیر بافت گونه که قبلا روی چشم پیوند زده شده بوده، کاشته می‌شود.
نتیجه این جراحی، چشمی با رنگ صورتی و یک دایره کوچک سیاه در مرکز آن است که بیمار از طریق آن می‌تواند اطراف را ببیند.
