یک پژوهش تازه در بریتانیا نشان می‌دهد که افرادی با «اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD)» به‌طور میانگین عمر کوتاه‌تری دارند. بر اساس نتایج این تحقیق، مردان مبتلا به ADHD حدود ۷ سال و زنان مبتلا، حدود ۹ سال کمتر از همسالان خود عمر می‌کنند.
البته این مسئله، ارتباط تنگاتنگی با آموزش و کمک‌های حمایتی در رابطه با این اختلال دارد. این پژوهش در British Journal of Psychiatry منتشر شده.
در کل جهان، حدود ۲ تا ۵ درصد بزرگسالان دچار علائم ADHD هستند، از جمله: عدم تمرکز، بیش‌فعالی و تکانشگری (Impulsivity). اغلب اوقات، این اختلال به‌ویژه در بزرگسالان، تشخیص داده نمی‌شود.
محققان تاکید دارند که کوتاه شدن طول عمر در افراد مبتلا به ADHD، با عواملی مانند مصرف مواد مخدر، فقر، خطر خودکشی، کم‌خوابی و نیازهای برآورده‌نشده درمانی هم ارتباط دارد و این عوامل در صورت تشخیص و مداخله به‌موقع، قابل پیشگیری یا تعدیل هستند.
روان‌پزشکان می‌گویند داشتن ADHD اغلب با اختلالات دیگری هم همراه است. افرادی که دچار این مشکل هستند، ممکن است در مراجعه منظم به پزشک، پیگیری درمان یا حتی در برنامه‌ریزی و سازماندهی کارهای روزمره به دردسر بیفتند.
همین موضوع به‌تدریج باعث می‌شود درگیر مشکلات متعدد جسمی و روانی شوند که می‌تواند عمر آن‌ها را کم کند. این پژوهش از مسئولان مربوطه خواسته ADHD را جدی‌تر بگیرند و خدمات بهتری برای این افراد فراهم کنند.
فعالیت بدنی منظم هم می‌تواند علائم ADHD را کاهش دهد و برخی از عوامل خطرساز مثل چاقی و افسردگی را کمتر کند. البته ادامه دادن ورزش برای این افراد گاهی دشوار است چون ممکن است به سرعت از ورزش دست بکشند یا ترس از شکست داشته باشند.
در کنار ورزش، مصرف دارو (در صورت نیاز) و شرکت در جلسات رفتاردرمانی هم موثر است. کارشناسان امیدوارند با شناخت ADHD به‌عنوان اختلالی که واقعا بر طول عمر موثر است، اقدامات لازم برای پیشگیری و درمان افراد مبتلا صورت بگیرد.
