شاخص توده بدنی (BMI) دیگر معیار دقیقی برای سنجش چاقی نیست

گروهی از کارشناسان در گزارشی که روز سه‌شنبه (۱۴ ژانویه) منتشر شده، پیشنهاد کرده‌اند که برای تشخیص چاقی، از معیارهای جدیدی استفاده شود، مثلا اندازه دور کمر و علائم مشکلات سلامتی ناشی از چاقی.

این کارشناسان می‌خواهند برای تعریف چاقی، کمتر بر شاخص توده بدنی (BMI) تمرکز شود. هدف از این تغییر رویکرد، شناسایی دقیق‌تر و درمان افرادی است که به خاطر داشتن چربی اضافی در بدنشان، در معرض انواع بیماری‌ها قرار دارند.

بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان درگیر چاقی هستند. در آمریکا، حدود ۴۰ درصد از بزرگسالان از چاقی رنج می‌برند. این گزارش جدید که در نشریه The Lancet Diabetes & Endocrinology منتشر شده، چاقی را به دو دسته جدید تقسیم می‌کند: چاقی بالینی و پیش‌بالینی.

افرادی که دچار چاقی بالینی هستند، علاوه بر BMI بالا، مشکلات سلامتی مانند بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و دردهای مزمن دارند و برای درمان‌هایی مثل رژیم غذایی و دارو واجد شرایط هستند. افرادی که چاقی پیش‌بالینی دارند، در معرض خطر این مشکلات هستند، اما هنوز بیماری خاصی ندارند.

از نظر این کارشناسان، BMI یک معیار ناقص است، چون برخی افراد با BMI پایین‌تر ممکن است چربی اضافه داشته باشند و بالعکس. مثلا ورزشکاران ممکن است BMI بالایی داشته باشند، اما چربی بدن‌شان نرمال باشد.

طبق تحلیل‌ها، حدود ۲۰ درصد از افرادی که قبلا با معیار BMI چاق محسوب می‌شدند، دیگر چاق به حساب نمی‌آیند، در حالی که ۲۰ درصد دیگر با BMI پایین‌تر و مشکلات جدی‌تر، حالا به عنوان چاق بالینی شناخته می‌شوند.

این تغییرات تاکنون توسط بیش از ۷۵ سازمان پزشکی جهانی تایید شده‌اند، اما هنوز مشخص نیست که چگونه و چه‌زمانی در عمل پذیرفته خواهند شد.

همچنین، مشکلات عملی مانند اندازه‌گیری دقیق دور کمر و نیاز به انجام آزمایشات برای تشخیص چاقی بالینی و پیش‌بالینی، از چالش‌های این تغییر روند خواهند بود.

کارشناسان می‌گویند که این تغییرات، گامی در مسیر بازتعریف چاقی و درمان بهتر و موثرتر افرادی است که تحت تاثیر این پدیده قرار دارند.