با وجود کمبود پزشک در کانادا، پزشکانی که در خارج از کانادا آموزش دیدهاند، نمیتوانند در حرفه خود فعالیت کنند.
بسیاری از این پزشکان مهاجر در کانادا، علیرغم داشتن مدارک معتبر و تجربه کاری (در کشور مبدا خود)، به دلیل پیچیدگیها و موانع سیستمی، مجبور به کار در مشاغل دیگر مثل رستورانها شدهاند.
مشخص نیست دقیقا چند پزشک خارجی آموزشدیده در کانادا زندگی میکنند، اما طبق برخی گزارشها، فقط در استانهای آنتاریو، کبک و آلبرتا، بیش از ۵ هزار پزشک خارجی آموزشدیده حضور دارند که اکثر آنها کار طبابت انجام نمیدهند.
هر یک از ۱۳ استان و تریتوری کانادا، قوانین خود را برای دادن پروانه طبابت به پزشکان خارجی دارند. همچنین کشوری که فرد، در آنجا تحصیل پزشکی کرده هم یکی از معیارهاست که میتواند اعطای پروانه در کانادا را سختتر یا راحتتر کند.
یکی از بزرگترین مشکلات پزشکان خارجی، پیدا کردن فرصتهای رزیدنسی است که برای کار بهعنوان پزشک در کانادا الزامی است.
اکثر این موقعیتها، برای فارغالتحصیلان موسسات آموزشی کانادایی رزرو شدهاند و تعداد محدودی از آنها به پزشکان خارجی اختصاص پیدا میکند. علاوه بر این، فرایند صدور پروانه طبابت خیلی زمانبر است و امتحانات ورودی آن هم خیلی گران است.
بهطور کلی موانع و مشکلات، باعث شده بسیاری از پزشکان آموزشدیده خارجی ناامید شوند یا به ترک کانادا فکر کنند، در حالی که این افراد واقعا میتوانند کمبود پزشک در کانادا را تا میزان قابلتوجهی کاهش دهند.