اخیراً بنیاد تورنتو (Toronto Foundation)، یک سازمان خیریه فعال در زمینه عدالت اجتماعی و فقرزدایی، گزارشی منتشر کرده که نشان می‌دهد رشد سریع جمعیت در تورنتو با افزایش آسیب‌پذیری‌های اقتصادی و اجتماعی همراه بوده و ممکن است سلامت روانی و جسمانی شهروندان را به خطر بیندازد.
در این گزارش آمده است که آسیب‌پذیری اقتصادی در حال افزایش است. ۴۰ درصد از ساکنان تورنتو (حدود ۲٫۷ میلیون نفر) اظهار داشته‌اند که درآمد خانواده‌شان برای گذران زندگی کافی نیست. این رقم نسبت به سال گذشته از ۳۱ درصد به ۴۰ درصد افزایش یافته است.
نرخ بیکاری در تورنتو به ۸٫۴ درصد رسیده که بیشترین تاثیر را بر جوانان و افراد دارای معلولیت داشته است. نیمی از شهروندان، درآمدی کمتر از دستمزد کافی برای زندگی دریافت می‌کنند که مشکلات جدی در بازار کار ایجاد کرده است.
در حوزه سلامت، بیش از ۵۰۰ هزار نفر در تورنتو به پزشک خانواده دسترسی ندارند که از این تعداد بیش از ۱۲۰ هزار نفر از اقشار کم‌درآمد هستند. همچنین ۲۶ درصد از بزرگسالان تورنتویی علائم افسردگی و ۱۷ درصد علائم اضطراب را گزارش کرده‌اند که نسبت به سال ۲۰۲۱ تغییر چندانی نداشته است.
نیمی از مالیات‌دهندگان تورنتو سالانه کمتر از ۳۸٬۵۰۰ دلار درآمد دارند که به طور قابل‌توجهی کمتر از ۴۵٬۶۰۰ دلار است که به عنوان دستمزد کافی برای زندگی در نظر گرفته می‌شود.
در گزارش اشاره شده که ظرفیت شلترها در تورنتو تکمیل شده و بسیاری از افراد بی‌خانمان به چادرنشینی در پارک‌ها روی آورده‌اند. به طور متوسط، روزانه ۲۳۰ نفر درخواست جای خواب در پناهگاه‌ها را دارند، اما تنها ۳ درصد از آن‌ها پذیرش می‌شوند.
با وجود چالش‌های فراوان، برخی نکات مثبت نیز در این گزارش وجود دارد. مثلاً میزان خرده‌فروشی در تورنتو در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال ۲۰۱۵ حدود ۷۵ درصد افزایش یافته است. همچنین میانگین دستمزد ساعتی به ۳۹ دلار رسیده است. استفاده از دوچرخه در حمل‌ونقل شهری افزایش یافته و تعداد بازدید از کتابخانه‌ها به بالاترین سطح در پنج سال گذشته رسیده است.
