گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور کانادا در گزارشی که اخیرا منتشر کرده، برنامه «کارگران خارجی موقت» کانادا را بستری برای «برده‌داری معاصر» خوانده است.
در این گزارش آمده که وضعیت کارگران خارجی موقت در کانادا به کارفرمای آنها بستگی دارد چرا که آنها دارای مجوز کار محدود هستند. پس اگر کارفرمایی کارگرش را اخراج کند، آن کارگر با دیپورت از کانادا روبرو می‌شود.
بر اساس این گزارش، کارگران موقت که با چنین ویزاهایی (closed work permit) در کانادا مشغول به کار هستند، بسیار مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند و در خیلی مواقع به حق و حقوق خود آگاه نیستند.
این گزارش می‌گوید که دولت کانادا مسئولیت اطلاع‌رسانی به کارگران را به کارفرما محول می‌کند در حالی که تضاد منافع کارگر و کارفرما، خیلی وقت‌ها به آسانی می‌تواند موجب ضایع شدن حق نیروی کار خارجی شود.
از مواردی که طبق این گزارش، در حق کارگر خارجی اجحاف می‌شود می‌توان اینها را نام برد: دستمزد پایین، ساعات کار طولانی بدون وقت استراحت، نداشتن لوازم ایمنی کافی هنگام کار، سختی دسترسی به خدمات بهداشت و درمان، سوءاستفاده جنسی و خشونت فیزیکی، احساسی و کلامی.
در جایی از این گزارش آمده که بعضی کارفرمایان چون مجبورند مسکن کارگرشان را تامین کنند، تعداد زیادی از آنها را در خانه‌های اشتراکی جا می‌دهند و پیش می‌آید که ۲۰ یا ۳۰ کارگر در یک واحد مسکونی زندگی کنند که اصلا شرایط بهداشتی مطلوبی نیست.
این گزارش از دولت فدرال کانادا می‌خواهد که چنین شرایطی را که همه چیز کارگر (عمدتا مسکن و خدمات بهداشت و درمان) وابسته به کارفرما باشد، خاتمه بدهد.
گفتنی است تعداد مجوزهای کار موقت این چنینی از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ در کانادا افزایش ۸۸ درصدی داشته و اخیرا دولت فدرال اعلام کرده که قصد کاهش آن را دارد.
