پس از ورشکستگی بانک سیلیکون ولی (SVB) و تعطیلی آن توسط مقامات آمریکایی، اقتصاد جهان همچنان تحت تاثیر این اتفاق است.
سیلیکون ولی شانزدهمین بانک بزرگ آمریکا بود که به استارتاپ‌ها و صنایع مرتبط با تکنولوژی خدمات می‌داد. این بزرگترین ورشکستگی بانکی آمریکا از سال ۲۰۰۸ تا حالا است.
خوشبختانه در کانادا ۲۷ سال است که ورشکستگی بانکی رخ نداده. اما این بدان معنا نیست که احتمال سقوط بانک در کانادا صفر است. به هر حال هر زمان مشتریان بانک اراده کنند و پول‌های خود را بیرون بکشند، بانک در خطر سقوط و ورشکستگی قرار می‌گیرد.
بانک سیلیکون ولی بر روی سهام‌های دولتی و اوراق بهادار با پشتوانه مورگج، سرمایه‌گذاری کرده بود. زمانی که دولت آمریکا برای مهار تورم سیاست افزایش نرخ بهره را پیش گرفت، این سرمایه‌گذاری‌ها هم ارزش خود را از دست دادند و به دنبال آن، سیلیکون ولی ورشکسته شد.
این بانک که با کمبود نقدینگی مواجه بود، قبل از تعطیلی اعلام کرد که سرمایه‌گذاری‌های خود را با زیان فروخته و برای رفع این مشکل باید سرمایه جذب کند.
سپرده گذاران پس از شنیدن این حرف، وحشت زده تمام دارایی خود را از بانک خارج کردند. در نهایت سیلیکون ولی سقوط کرد و رگولاتورهای آمریکایی کنترل را به دست گرفتند.
به عقیده کارشناسان، سیستم بانکی کانادا با آمریکا متفاوت است. در کانادا به‌خاطر شیوه‌های محتاطانه وام‌دهی و مدیریت ریسک، نظارت سخت‌گیرانه دولت و مقررات معقول بر اساس اصول ایمنی، نظارت بهتری وجود دارد و احتمالا اتفاقی که برای سیلیکون ولی افتاد، برای بانک‌های کانادایی نمی‌افتد.
همچنین کارشناسان می گویند، مشتریان بانک سیلیکون ولی اغلب شرکت‌هایی بودند که مقادیر زیادی پول سرمایه‌گذاری کرده اند. طبیعتا موقع خارج کردن پول، یکباره حجم زیادی سپرده از بانک خارج شده. اما، بانک‌های کانادایی این چنین نیستند.
