بررسی‌های CBC نشان می‌دهد، بازدیدکنندگان آبشار نایاگرا در هنگام بازدید و از استفاده از خدمات رفاهی، تفریحی و رستوران های این منطقه، یک سری هزینه اضافی تحت عنوان‌های مختلف پرداخت می‌کنند.
به گفته گردشگران معمولا این هزینه‌ها در کنار عناوینی مثل مالیات فروش استانی یا مالیات شهرداری گرفته می‌شوند تا مردم تصور کنند که این هزینه را دولت دریافت می‌کند، اما این چنین نیست.
بررسی صورت حساب‌های مختلف نشان داده که این هزینه‌های اضافی با عنوان‌های مختلفی – معمولا به صورت مخفف – درج شده‌اند و کسی دقیق نمی‌داند که این‌ها برای چه هستند.
مثلا هزینه‌هایی با عنوان هزینه مقصد نایاگرا فالز (NFDF)، هزینه بهبود گردشگری (TIF) و Luxury Fee از مردم دریافت شده و مبلغ آن ها از ۳ تا ۱۲ درصد متغیر است.
بررسی های CBC نشان می دهد که طی ۱۰ سال گذشته، تعداد کسب و کارهایی که در نایاگرا این هزینه‌ها را از مردم دریافت می‌کنند و همچنین مبلغ آن روز به روز در حال افزایش است.
برای مثال، هزینه اقامت در یک هتل شبی ۱۵۰ دلار است و مسافر ۱۸ دلار اضافی هم علاوه بر آن پرداخت می‌کند. یا مثلا یک رستوران ۶ درصد هزینه تحت عنوان Luxury Fee از مشتریان خود می‌گیرد.
این هزینه‌های اضافی برای چه هستند؟
متاسفانه کسب و کارها پاسخ شفافی به این سوال نداده‌اند و مشخص نیست که این هزینه برای چه دریافت می‌شود. بعضی‌ها گفته‌اند به خاطر مسائل زیست محیطی و بازیافت آن را دریافت می‌کنند و بعضی‌ها هم آن را یک جور مالیات اجباری توصیف کرده اند.
دولت در قبال این افزایش هزینه چه کار کرده؟
واقعیت این است که دولت فعلا هیچ اقدامی در این باره نکرده است. در سال ۲۰۱۷ وزیر گردشگری وقت آنتاریو اعلام کرد که اگر کسب و کارها درباره هزینه‌های اضافی شفاف‌سازی نکنند، دولت مجبور می‌شود وارد عمل شود. اما، از آن زمان تا حالا هیچ برخوردی صورت نگرفته.
