پس از سال ها کار و تعطیلی آخر هفته های مترو، بالاخره سیستم کنترل خودکار قطار (ATC) در خط یک متروی تورنتو (خط یانگ / یونیورسیتی / اسپاداینا) نصب شد.
در این رابطه TTC گفته که سیستم سیگنال دهی بخشی از شبکه متروی تورنتو قدیمی بود و قدمت آن به دهه پنجاه میلادی بر می گشت. در آن سیستم، قطارها مجبور بودند با فاصله بیشتری با یکدیگر حرکت کنند.
اما سیستم جدید اجازه می دهد که قطارها با یکدیگر فاصله کمتری داشته باشند و این موضوع به صورت خودکار کنترل می شود.
نتیجه این است که از تاخیر قطارها کاسته می شود و همچنین ظرفیت انتقال مسافران افزایش پیدا می کند.
پیش از نصب این سیستم، قطارهای خط یک متروی تورنتو هر ساعت تا ۲۸ هزار مسافر را می توانستند جا به جا کنند. اما پس از نصب سیستم جدید، این عدد به ۳۳ هزار مسافر در ساعت افزایش پیدا کرده.
شهردار تورنتو جان توری، نصب این سیستم را نقطه عطفی در مدرن کردن سیستم حمل و نقل عمومی تورنتو دانسته.
وی گفته که این تکنولوژی تضمین می کند که قطارهای مترو سریع تر و امن تر حرکت کنند و در نتیجه می توانیم مسافران بیشتری را با سرعت بالاتری جا به جا کنیم.
